Ziek zijn en een openbaar vervoer avontuur!
Door: Iris Brinkman
Blijf op de hoogte en volg Iris
23 November 2013 | Malawi, Zomba
Mulji Bwanje! Update van 2 weken. Dit, omdat ik vorige week ongeveer de hele week ziek ben geweest.. Het begon op dinsdag met alleen maar buikkrampen en goed veel diarree. Hele dag op bed gelegen, man wat een feest met die hitte hier. (Het is hier de afgelopen 2/3 weken steeds warmer geworden. Inmiddels is het echt drukkend warm, niet vol te houden af en toe.) Langzaamaan werd het beter, en heb ik donderdag weer mee gedaan op het project. ’s Avonds eerst goodbye party bij LIYO en daarna met z’n allen doorgegaan naar club G! Waar ik netjes de hele avond Fanta en water heb gedronken. Maar het mocht niet baten, ik werd vrijdagnacht gewoon weer ziek. Dus het weekend was weinig spectaculair, behalve dat er weer nieuwe vrijwilligers aankwamen! Maar 4 dit keer, maar altijd weer spannend wie het zijn.
Afgelopen maandag begonnen we dan aan onze laatste maand vrijwilligerswerk hier. Man, wat vliegt de tijd voorbij zeg. En ik moet nog zoveel genieten in die laatste maand! Helaas was ik maandag en dinsdag nog steeds flink aan de diarree, dus ben ik dinsdag maar eens naar de dokter gegaan. Met in mijn achterhoofd; er komt toch niets uit. Maar niks was minder waar, want ik bleek een bacteriële infectie in mijn buik te hebben.. Dus enorm veel pillen en antibiotica meegekregen en wachten tot ze werken!
Verder zijn we dinsdag naar nieuw land wezen kijken wat de projectleider wil kopen om een nieuw centre voor de jongens neer te zetten. En dat is land waar nu gewoon nog allemaal huizen op staan… “oh ja, die mensen krijgen hun bakstenen mee en kunnen hun huis ergens anders weer opbouwen.” Oh dus… En Julie, mijn kamergenootje, heeft een pakketje uit België gekregen van haar familie. Dus dinsdag heb ik een mergpijpje gehad! Nom nom! (:
Woensdag was weer een dag met veel nieuwe ervaringen. Één van de jongens van het centre was lichtelijk aangevallen door de complete groep jongens in het centre, omdat hij dingen verkeerd had gedaan in hun ogen. (verkorte en beleefde versie van de situatie.) Hij voelde zich niet veilig meer en wilde graag naar huis. Anders ging hij de straat wel op. Dus hebben wij woensdag eens gewerkt á la Hollanders; hop, hop, gas derop! Meteen naar de school gelopen om een transfer formulier te krijgen voor een nieuwe school, in de stad wat zeep en andere benodigdheden gekocht en richting het openbaar vervoer gelopen met de jongen. En het openbaar vervoer, dat was weer een ervaring apart. Een mini-busje, waar ongeveer 19 mensen in kunnen. Maar nee, hier in Malawi kunnen er ook wel 24 mensen in. En natuurlijk is het in Malawi nu helemaal niet warm….. Deze mini-bus stopt ook ongeveer om de 10 minuten, om mensen eruit en in te laten. Bushaltes bestaan hier duidelijk ook niet. Of er stapt een man uit, we rijden 5 kilometer door, en de zelfde meneer staat daar ineens weer naast de bus. HUH?
Uiteindelijk zijn we wel in het stadje aangekomen. (Vlakbij Liwonde zou het liggen. Nou, dat “vlakbij” hier is niet helemaal hetzelfde als in Nederland. Na Liwonde moesten we alsnog een uur in het busje zitten.) Vanaf het stadje achterin de pick up van de politie. Woehoe, mega vet! Komen we uiteindelijk bij een plek waar je normaal langsrijd met busjes; rimboe, rimboe en 6 huisjes. En een waterpomp, dat dan weer wel. Uuuuh, hier woont hij? Naar zo’n plek wil je hem bijna niet integreren, ook al woont zijn familie er. De hele community werd bij elkaar geroepen, om even een verhaal aan te horen dat het de verantwoordelijkheid is van de hele community dat deze jongen het goed zou doen. De samenhorigheid is hier veel groter, dat is wel heel goed om te zien. En dan wordt er nog even een verassing de lucht in gegooid, de jongen heet heel anders dan dat wij dachten. Ja, hij had die andere naam gewoon verzonnen. Uuuuh, oke. Uiteindelijk afscheid genomen van de jongen, wat toch raar is na meer dan 2 maanden.. Maar met een hopelijk goede toekomst! Integreren is toch de bedoeling van Bwalo Initiative, dus ik hoop dat het goed gaat thuis! (:
Terugweg, weer fijn met de mini-bus. Ja, Edna en ik zouden lekker gaan slapen aankomende 2 uur. Kwam dat even verkeerd uit. Het busje dat we in stapte stonk wel zo verschrikkelijk naar vis, alsof er al maanden rotte vis in lag. (of gewoon een zak vol met vis achterin.) Nou echt, een viskraam was er niks bij. Gelukkig konden Edna, de locals en ik er nog wel om lachen. Maar de volgende dag stonk mijn broek en tas helemaal naar vis. Man, wat een nare geur, haha.
Deze zaterdag (23 November) is mijn lieve moeder jarig! Dat doet me dan toch weer even denken aan thuis en ik merk dat ik het straks over ongeveer 2 maanden niet erg vind om weer thuis te komen. Maar daar denken we nog niet aan!! Eerst dinsdag mijn eigen verjaardag, en volgens mij wordt het er één om nooit te vergeten! Sowieso in Afrika, en m’n huisgenootjes zijn veel aan t fluisteren.. Ik ben zeer benieuwd! (:
Afgelopen maandag begonnen we dan aan onze laatste maand vrijwilligerswerk hier. Man, wat vliegt de tijd voorbij zeg. En ik moet nog zoveel genieten in die laatste maand! Helaas was ik maandag en dinsdag nog steeds flink aan de diarree, dus ben ik dinsdag maar eens naar de dokter gegaan. Met in mijn achterhoofd; er komt toch niets uit. Maar niks was minder waar, want ik bleek een bacteriële infectie in mijn buik te hebben.. Dus enorm veel pillen en antibiotica meegekregen en wachten tot ze werken!
Verder zijn we dinsdag naar nieuw land wezen kijken wat de projectleider wil kopen om een nieuw centre voor de jongens neer te zetten. En dat is land waar nu gewoon nog allemaal huizen op staan… “oh ja, die mensen krijgen hun bakstenen mee en kunnen hun huis ergens anders weer opbouwen.” Oh dus… En Julie, mijn kamergenootje, heeft een pakketje uit België gekregen van haar familie. Dus dinsdag heb ik een mergpijpje gehad! Nom nom! (:
Woensdag was weer een dag met veel nieuwe ervaringen. Één van de jongens van het centre was lichtelijk aangevallen door de complete groep jongens in het centre, omdat hij dingen verkeerd had gedaan in hun ogen. (verkorte en beleefde versie van de situatie.) Hij voelde zich niet veilig meer en wilde graag naar huis. Anders ging hij de straat wel op. Dus hebben wij woensdag eens gewerkt á la Hollanders; hop, hop, gas derop! Meteen naar de school gelopen om een transfer formulier te krijgen voor een nieuwe school, in de stad wat zeep en andere benodigdheden gekocht en richting het openbaar vervoer gelopen met de jongen. En het openbaar vervoer, dat was weer een ervaring apart. Een mini-busje, waar ongeveer 19 mensen in kunnen. Maar nee, hier in Malawi kunnen er ook wel 24 mensen in. En natuurlijk is het in Malawi nu helemaal niet warm….. Deze mini-bus stopt ook ongeveer om de 10 minuten, om mensen eruit en in te laten. Bushaltes bestaan hier duidelijk ook niet. Of er stapt een man uit, we rijden 5 kilometer door, en de zelfde meneer staat daar ineens weer naast de bus. HUH?
Uiteindelijk zijn we wel in het stadje aangekomen. (Vlakbij Liwonde zou het liggen. Nou, dat “vlakbij” hier is niet helemaal hetzelfde als in Nederland. Na Liwonde moesten we alsnog een uur in het busje zitten.) Vanaf het stadje achterin de pick up van de politie. Woehoe, mega vet! Komen we uiteindelijk bij een plek waar je normaal langsrijd met busjes; rimboe, rimboe en 6 huisjes. En een waterpomp, dat dan weer wel. Uuuuh, hier woont hij? Naar zo’n plek wil je hem bijna niet integreren, ook al woont zijn familie er. De hele community werd bij elkaar geroepen, om even een verhaal aan te horen dat het de verantwoordelijkheid is van de hele community dat deze jongen het goed zou doen. De samenhorigheid is hier veel groter, dat is wel heel goed om te zien. En dan wordt er nog even een verassing de lucht in gegooid, de jongen heet heel anders dan dat wij dachten. Ja, hij had die andere naam gewoon verzonnen. Uuuuh, oke. Uiteindelijk afscheid genomen van de jongen, wat toch raar is na meer dan 2 maanden.. Maar met een hopelijk goede toekomst! Integreren is toch de bedoeling van Bwalo Initiative, dus ik hoop dat het goed gaat thuis! (:
Terugweg, weer fijn met de mini-bus. Ja, Edna en ik zouden lekker gaan slapen aankomende 2 uur. Kwam dat even verkeerd uit. Het busje dat we in stapte stonk wel zo verschrikkelijk naar vis, alsof er al maanden rotte vis in lag. (of gewoon een zak vol met vis achterin.) Nou echt, een viskraam was er niks bij. Gelukkig konden Edna, de locals en ik er nog wel om lachen. Maar de volgende dag stonk mijn broek en tas helemaal naar vis. Man, wat een nare geur, haha.
Deze zaterdag (23 November) is mijn lieve moeder jarig! Dat doet me dan toch weer even denken aan thuis en ik merk dat ik het straks over ongeveer 2 maanden niet erg vind om weer thuis te komen. Maar daar denken we nog niet aan!! Eerst dinsdag mijn eigen verjaardag, en volgens mij wordt het er één om nooit te vergeten! Sowieso in Afrika, en m’n huisgenootjes zijn veel aan t fluisteren.. Ik ben zeer benieuwd! (:
-
23 November 2013 - 15:43
Ank:
Wat een verhaal Iris. Nu ga je vast nooit meer mopperen op het Ov in Nederland. Geniet van je laatste weken en fijne verjaardag alvast!! -
23 November 2013 - 18:47
Natasja Schepenaar:
Lieve Iris, vandaag kreeg ik jouw ontzettend lieve kaartje! Ik was er stil van! Dank je wel....Jij weet dat dat in mijn geval niet zo gauw aan de orde is! Dat stil zijn bedoel ik...Hihi!
Zo leuk om jouw verhalen te lezen! Ben je inmiddels weer beter en opgeknapt? Want dat ziek zijn in Malawi is niet echt een pretje. Als je thuis bent maar even een echte check-up doen in nederland...maar eerst nog even genieten! Wij zitten inmiddels in de sinterklaasdrukte enzo. Daar heb je daar geen last van, of gaan jullie het stiekem toch nog vieren? Chocoladeletters had je ook al toch?
Zeg lieve Iris, nogmaals bedankt voor je lieve woorden....
Lieve groet Natasja Schepenaar
-
23 November 2013 - 22:41
Willemien:
Hoi iris, even snel het laatste reisverslag gelezen, volgens mij schrijf jij nog sneller dan wij lezen kunnen, morgen op onze nieuwe tablet maar weer verder lezen in je verslag. Wij wensen je alvast en fijne verjaardag, een leuke sinterklaas????? En natuurlijk een goed afscheid en een fijne vakantie. Groeten van Bertus en Willemien -
25 November 2013 - 13:30
J En G Idserda:
Hoi Iris ,we hebben je verslagen met plezier gevolgd . Het gaat best snel ,nog een paar weekjes en dan nog lekker even vakantie houden ?Morgen een heel fijne verjaardag ,zal je niet snel vergeten deze verjaardag .liefs Jan en Geesje -
25 November 2013 - 13:30
J En G Idserda:
Hoi Iris ,we hebben je verslagen met plezier gevolgd . Het gaat best snel ,nog een paar weekjes en dan nog lekker even vakantie houden ?Morgen een heel fijne verjaardag ,zal je niet snel vergeten deze verjaardag .liefs Jan en Geesje -
26 November 2013 - 22:18
Inez Monincx:
Gefeliciteerd met deze verjaardag op die bijzondere plek. Zag vandaag je moeder nog en vergeet helemaal haar te feliciteren.!
Geniet er nog even van en hou de darms rustig.
Groeten Inez
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
